Master Konzervacija i restauracija

Program master akademskih studija Konzervacija i restauracija dela likovne i primenjene umetnosti na Akademiji umetnosti u Novom Sadu akreditovan je u trajanju od 4 semestra i sa obimom od 120 ESPB.  Nastava se izvodi u saradnji Akademije umetnosti, Prirodno-matematičkog fakulteta u Novom Sadu i institucija zaštite kulturnog nasleđa za praktični deo nastave.

Program ima za cilj formiranje stručnjaka konzervatora-restauratora dela likovne i primenjene umetnosti koji razumeju istoriju, teoriju i filozofiju zaštite kulturnog nasleđa, poseduju kombinovana znanja iz oblasti umetnosti, društveno-humanističkih nauka i prirodnih nauka i tehnologije. Sposobni su da planiraju i izvedu konzervatorsko-restauratorski tretman, da sarađuju sa srodnim stručnjacima iz drugih oblasti i imaju kritičku svest o procesima zaštite i prezentacije kulturnog nasleđa i uloge konzervatora-restauratora u njima.

Konzervatoru-restauratoru je neophodna kombinacija akademskih znanja i praktičnih veština. Da bi se postigao ovaj cilj, u obaveznom delu studijskog programa su izbalansirani sadržaji vezani za teoriju i filozofiju zaštite kulturnog nasleđa, umetničke tehnike i materijale, metode i tehnike konzervacije, kao i prirodne nauke primenjene u konzervaciji, kroz koje studenti stiču napredna znanja i širinu u sagledavanju oblasti zaštite kulturnog nasleđa. Kroz izbornu nastavu studenti se usmeravaju ka specifičnim umetničkim tehnikama i konzervatorskim problemima, a kroz učestvovanje u konzervatorskim projektima dobijaju neophodno iskustvo, sigurnost i veštinu. Program se odvija u saradnji Akademije umetnosti U Novom Sadu, Prirodno-matematičkog fakulteta u Novom Sadu, Galerije Matice srpske i Pokrajinskog zavoda za zaštitu spomenika kulture,  sa naglaskom na savremenom, multidisciplinarnom i timskom radu.

Nakon završenih master studija kandidati su osposobljeni da sprovode i koriste stečena znanja u praksi, kako u samostalnom radu, tako i u saradnji sa institucijama kulture i zaštite kulturnog nasleđa tako i unutar njih (muzeji, galerije, zavodi za zaštitu spomenika kulture, verske organizacije i druge institucije, kompanije ili pojedinci koji poseduju ili upravljaju kulturnim nasleđem. Takođe, stiču kritički odnos prema konzervaciji i restauraciji i osposobljeni su da razmišljaju kreativno, što predstavlja bazu za inovacije u konzervatorsko-restauratorskoj struci i dalji istraživački rad. Sticanjem znanja o vrednostima i rizicima po kulturno nasleđe u savremenom društvu, student je osposobljen da doprinese očuvanju kulturnog nasleđa kao nacionalnog resursa od izuzetnog značaja i da osmišljava i sprovodi akcije povećanja društvene svesti i odgovornosti za njegovo očuvanje.